کد مطلب:48249
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
چرا كتاب آسماني ما قرآن فقط به نامهاي مجيد و كريم است و از ديگر صفات خوب خداوند استفاده نشده است؟
مجيد و كريم، هر دو از صفتهاي قرآن هستند. مجيد (از مادة مجد) به معناي شرف وسيع و گسترده (با شكوه و با عظمت) است. چون قرآن محتوايي عظيم و گسترده و معاني بلندي در زمينههاي معارف، اعتقادات، اخلاق، مواعظ، احكام و سنن دارد، به آن مجيد گفته شده است.(تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 26، ص 353; بروج، 21 / الميزان، ترجمة محمدباقر همداني، ج 18، ص 504، ق، 1، دفتر انتشارات اسلامي.)
كريم (از مادّة كَرُمَ) در مورد خداوند به معناي احسان و انعام است و به قرآن، كريم گفته شده، چون صفات پسنديده دارد و منبع خير براي خلق است; خيري كه هيچ چيز جاي آن را نميگيرد و داراي اصول و معارفي است كه سعادت دنيا و آخرت بشر را تضمين ميكند.(تفسيرنمونه، همان، ج 23، ص 267 / الميزان، همان، ج 19، ص 237، واقعه، 77.) البته قرآن از سوي خداوند به صفات ديگري، مانند: عزيز، حكيم، مبين، عظيم و... نيز متصف شده است و مسلمانان براي نوشتن نام اين كتاب آسماني بر روي جلد آن دو آية خود كتاب استفاده كردهاند. 1. در سوره واقعه آيه 77 ميفرمايد: إِنَّهُو لَقُرْءَانٌ كَرِيمٌ; و آن قرآن كريم است. و 2. در سوره بروج آيه 21 ميفرمايد: بَلْ هُوَ قُرْءَانٌ مَّجِيدٌ; ـ اين آيات سحر و جادو نيست ـ بلكه قرآن مجيد است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.